موارد مصرف قرص لیورگل:

مستقیم عمل نموده و رادیکال های آزاد سمی را از بین می برد. گلوتاتیون داخل سلولی و سوپر اکسید دیس موتاز را افزایش می دهد. تشکیل لوکوترین ها را مهار می سازد و فعالیت آنزیم RNA پلی مراز را در هسته سلولی افزایش داده موجب تحریک سنتز پروتئین های ریبوزومال می شود که این عمل به نوبه خود قدرت نوسازی سلولی کبد را افزایش می دهد. سیلی مارین در درمان هپاتیت حاد و مزمن ویروسی هر دو مؤثر است. در یک مطالعه روی 29 بیمار مبتلا به هپاتیت ویروسی تحت درمان با سیلی مارین نشان داده شده است که سیلی مارین اثر چشمگیری بر روی پارامترهای افزایش یافته این بیماران مانند سطح بیلی روبین و سرم و آنزیم های کبدی در مقایسه با گروه پلاسبو اعمال می نماید. پارامترهای آزمایشگاهی در گروه تحت درمان با سیلی مارین بعد از دو هفته درمان در مقایسه با گروه پلاسبو به طور قابل ملاحظه ای به حد طبیعی رسید. در یک مطالعه بر روی بیماران مبتلا به هپاتیت ویروسی مزمن، سیلی مارین موجب بهبودی قابل ملاحظه ای شده است. مصرف 420 میلی گرم سیلی مارین در موارد حاد برای مدت 12-3 ماه منجر به بهبود ضایعات سلولی کبد شده است. مقدار پروتئین خون افزایش یافته و آنزیم های کبدی کاهش یافتند. علائم معمولی هپاتیت (مانند شکم درد، کمی اشتها و خستگی) همگی بهبود یافتند. مطالعات علمی Invitro و Invivo نشان دهنده این است که سیلی مارین و سیلی بین کبد را در مقابل استرس های اکسیداتیو محافظت نموده و فرایندهای التهابی را که توسط رادیکال های آزاد و سیتوکین های ثانوی تحریک می شوند مهار می نمایند. تأیید شده اسن که استرس اکسیداتیو و التهاب در ضایعات سلولی بسیاری از نسوج دخیل بوده و منجر به واکنش های نسجی در بیماران تحت درمان با داروی ضد سرطان می شود. آثار محافظتی سیلی مارین و سیلی بین در نسوج مختلف کاربرد بالینی این مواد را همراه با داروهای ضد سرطان برای کاهش آثار سمی آن ها در بیماران سرطانی پیشنهاد می نماید. - عوارض جانبی : مطالعات روی تعیین مقدار سیلی مارین در خون 3500 بیمار نشان داده است که در این بیماران عوارض جانبی که دیده می شود فقط شامل اختلالات مختصر گوارشی است. یک اثر ملین ملایم معمولاً با مصرف این دارو ملاحظه می شود. - آبستنی و شیردهی : تاکنون از مصرف این دارو در زمان آبستنی و شیردهی عوارضی گزارش نشده است.
قرص لیورگل از جمله گیاهان دارویی است، که دارای دوزهای ۱۴۰ میلی گرمی و ۷۰ میلی گرمی می باشد. تقریبا عوارض جانبی
خاصی ندارد و طبق تحقیقات صورت گرفته بر روی خون گروهی از افراد بیمار، تنها مصرف این قرص باعث ایجاد برخی اختلالات سیستم گوارشی بسیار خفیف می شود و تاثیری ملین نیز دارد.

میزان مصرف لیورگل

    اصل جنس

این قرص آنتی اکسیدانی قوی است، که از عصاره میوه گیاه خار مریم بدست می آید، این گیاه حاوی ترکیباتی همچون سیلی بین، مشتقات ۲و ۳ دهیدرو سیلی بین، سیلی دیانین و سیلی کریستین است، که به طور کلی از انواع فلاونولیگان ها محسوب می گردند و به آن ها سیلی مارین می گویند، که پراکسیداسیون چربی ها را مهار می کنند، میزان سوپراکسیددیسموتاز را افزایش می دهد و ذخایر گلوتاتیون درون سلولی را بازسازی می نماید. در موارد بسیار حاد برای درمان ضایعات سلول های کبد برای مدت ۳ الی ۹ ماه مصرف ۴۲۰ میلی گرم سیلی مارین تجویز می گردد.

علاوه بر این موارد، سیلی بین با افزایش فعالیت پلی مراز(RNA) و همچنین خاصیت آنتی اکسیدانی سبب حفاظت از سلول های کبدی و نوسازی آن ها می گردد و در نهایت عملکرد رادیکال های آزاد سمی را مهار کرده و آن ها را از بین می برد و به همین دلیل باعث پیشگیری از فرآیندهای التهابی کبد می شود. همچنین از کبد را در برابر استرس های اکسیداتیو حفاظت می کند.

قرص لیورگل
موارد مصرف قرص لیورگل:

قرص لیورگل به دلیل داشتن سیلی مارین برای بیماران مبتلا به هپاتیت های مزمن و حاد نوع B و C، سیروز کبدی، کبد چرب و مسمومیت های کبدی تجویز می شود.
میزان مصرف این دارو:

مقدار مصرف این قرص روکش دار در طول روز ۳ مرتبه و هر ۸ ساعت به همراه آب می باشد و دوز آن در هر مرتبه ۱ قرص ۱۴۰ میلی گرمی و یا ۲ قرص ۷۰ میلی گرمی می باشد. طول درمان با این دارو به ویژه برای بیماران مبتلا به کبد چرب ۳ ماه می باشد.
عوارض جانبی لیورگل:

همانطور که در بالا نیز به آن اشاره شد، قرص لیورگل عوارض جانبی خاصی ندارد و این قرص گیاهی ممکن است، باعث بروز مشکلات بسیار خفیف گوارشی شود و همچنین اثری ملین داشته باشد.